.
Omdat we zo laat uit Monrovia vertrokken, kwamen we in Abidjan aan toen het bijna donker was. Toen we naar de toren rolden was het al helemaal donker. In Afrika wordt het binnen ongeveer 10 minuten donker (als je dicht bij de evenaar bent)
Eerst hebben we benzine getankt, waarbij we werden geholpen door de mensen op het vliegveld die de jerrycans aan de pomp vulden.
Daarna naar de vluchtleiding, waar we maar $6 hoefden te betalen voor de landing. We hebben ons vluchtplan ingediend en gevraagd of Cotonou gewaarschuwd kon worden omdat we daar de volgende dag wilden landen in plaats van Lagos (Nigeria) omdat iedereen ons dit afraadde vanwege de misdaad en corruptie op genoemde luchthaven.
De ambtenaar die dit moest regelen was al weg, maar zou dat waarschijnlijk de volgende ochtend doen. Na een nacht op de luchthaven mochten we zonder visum de luchthaven verlaten. We meldden ons weer vroeg bij de vluchtleiding maar moesten opnieuw lang wachten. Uiteindelijk hebben we besloten om te vliegen omdat we weer 840 KM moesten vliegen. Op het laatste moment kwamen ze naar ons toe en vertelden ons dat hij de “vergunning” voor Oberfly zou wijzigen als hij in Cotonou landde. Wauw! Snel weg.